Ach, prachtig, de buurman op de hoek Royerstraat/Dreefstraat heeft zich een stel kippen aangeschaft. Schitterende beesten, zwarte veren en bloedrode kam. Erg mooi ras zeg.
Kijk ze daar nou eens staan. Wat een leuk groepje heh. Zie je dat ze met hun allen dezelfde kant opkijken? Is het van die kant dat de baas komt om ze te voeren? Hmm, ja, dat zou kunnen. Of staan ze met hun kop van de wind af? Dat zou ook kunnen.
Het groepje kippen bestaat uit 4 hennen en een haan. Ja, die speelt de baas natuurlijk. Maar, hoho, pas op, een haan is een echte heer hoor. Hij is werkelijk een gentleman; zo zorgzaam als hij is voor zijn kippen. Je moet hem ook respecteren en hem zijn eer gunnen. Zouden ze gaan broeden en kuikens krijgen? Of is het de buurman uitsluitend om eieren te doen? Dan krijgt hij er al gauw te veel natuurlijk. Hm, oh ja, verkoop. Tja, dat kan, maar levert niets op, integendeel. Bovendien, de eieren worden bevrucht natuurlijk, en wie wil er bevruchte eieren? Een kenner, zoals ik er een ben, ja echt, ziet dat meteen, als het ei wordt uitgeslagen. Ik een kenner? Jawel, ik heb maar 35 jaar met kippe-eieren gewerkt en er cursussen mee gegeven.
Als ze nou maar niet bedoeld zijn voor de slacht. Dan kan ik me er beter niet mee inlaten. Kippen gaan je echt kennen, vooral de haan, en als ze er dan ineens niet meer zijn. Nee, dat zou ik niet leuk vinden. Ik heb dat al eens eerder hier meegemaakt. Ik miste mijn haan echt, vooral omdat hij ineens weg was, en ik niet wist waar hij gebleven was. Ja, in de pan dus. Daar kwam ik achter toen ik een praatje maakt met Sjang uit de Dreefstraat. Ahh,vertelde hij trots, die heb ik geslacht. Hup, kop eraf. Ik werd er toch eventjes akelig van. Ja, het moest zei hij, die haan viel de vrouw aan als ze eten kwam brengen. En, de mensen hier hadden last van zijn gekraai. Snotver. Smoesjes natuurlijk.
Een paar weken later zijn ook de kippen ineens weg. Ik heb het mijn buurman gevraagd, "heeh, waar zijn je kippen eigenlijk gebleven"? Maar ik kreeg geen antwoord. Of hij verstond me niet, of ze zitten inmiddels in de diepvries, en kon hij dat niet zeggen. Zo kan het gaan dus. Ik ben toch iets van mijn spontaniteit naar huisdieren kwijt geraakt, maar ach, verder even goede vrienden.
