klokgelui

Acht uur en van de StGertrudiskerk begint een klok te luiden. Ik zie het beeld voor me van een heen en weer zwaaiende klok. Een machtig schouwspel en een vertrouwd geluid dat nog altijd diep in me iets aan het resoneren brengt. Ik ben met klokgelui opgegroeid, en  hoe vaak heb ik dat gebeier al gehoord in mijn ouderdom van inmiddels 70 jaren. We worden opgeroepen om naarddd de kerk te komen om samen eucharistie te vieren. Ik kan er echter niet meer toe komen om ernaar toe te gaan en er wringt een gevoel van spijt. Iets is er dood gegaan en er is geen Lazarus te bekennen.